"นภัทร" หรือ "โน่" ประธานชมรมดนตรีสากลแห่งโรงเรียนชายล้วนกางเกงน้ำเงินถึงกับเข่าอ่อน เมื่อผลการพิจารณางบประมาณประจำปีของชมรมถูกตัดเหลือแค่ห้าพันบาท ทั้ง ๆ ที่เขายื่นขอไปตั้งสองหมื่นห้า มันคงจะไม่เป็นปัญหาใหญ่ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าบิลค่ากลองชุดชุดใหม่มาจ่อรออยู่หน้าประตูห้องชมรมแล้วนี่สิ ประธานชมรมดนตรีวิ่งแจ้นไปห้องสภานักเรียนเพื่อขอตรวจสอบงบประมาณ เขาเชื่อว่าอาจจะมีอะไรผิดพลาด ทว่า...ความจริงก็ทำให้นภัทรต้องเข่าอ่อนอีกครั้ง ที่เป็นแบบนี้เพราะคนที่เขาส่งไปประชุมวันพิจฯ งบดันไม่กล้าไฟท์กับชมรมอื่นจนงบชมรมดนตรีถูกตัดจนเหี้ยน

ความหวังสุดท้าย คือ "ปุณณ์ ภูมิพัฒน์" เลขาฯ สภานักเรียนคนเก่งที่จัดการได้ทุกเรื่องและคงจะหาทางช่วยเขาได้อย่างแน่นอน ทว่า...ไฟแห่งความหวังนั้นก็ดับสลายลงในพริบตาเมื่อปุณณ์คนดีของทุกคนดันยื่นข้อเสนอว่าจะช่วยเรื่องงบ หากเขายอมตกลงเป็นแฟน...

นี่มันชักจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว จะให้คนแมน ๆ อย่างเขาไปเป็นแฟนกับผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ อีกอย่างหมอนั่นก็มีแฟนแล้ว แถมยังสวยระดับดาวโรงเรียนคอนแวนต์อีกต่างหาก แม้จะรู้ทีหลังว่าปุณณ์แค่ขอให้ช่วยชั่วคราว เพื่อนช่วยเพื่อนน่ะมันได้ แต่การช่วยแบบนี้มันจะแปลกไปหรือเปล่านะ...