จินดลส่งเสียงร้องอย่างโศกเศร้า มันเป็นสุนัขสายพันธุ์จินโดสีขาวที่คุณตาจางเลี้ยงไว้เพียงลำพังหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตจินดลวัยเก้าปีไม่ได้รับอนุญาตให้ขับถ่ายในบ้าน ส่วนใหญ่แล้วมันจะขับถ่ายเมื่อเจ้าของออกไปทำงานที่ลานบ้านหรือเมื่อพามันออกไปเดินเล่น คุณตาจางมักจะเปิดประตูทางเข้าที่เชื่อมติดกับลานบ้านทิ้งไว้ให้เจ้าสุนัข ทว่าเกิดเหตุการณ์ลมพัดถล่มแรงในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิเขาจึงเปิดประตูทิ้งไว้ให้เจ้าสุนัขไม่ได้ จินดลที่เดินไปเดินมาอยู่หประตูหลายชั่วโมงด้วยความอัดอั้นจึงปัสสาวะลงบนผ้าห่มสีเขียวที่ให้ความรู้สึกคล้ายต้นหญ้าเขียวขจีของชายชรา