แม้เขาจะถูกครหาว่าเป็นคนโหดร้าย ทว่าสำหรับนาง.. เขามิใช่คนเลว อาชีพอาจารย์ที่นางทำมาตลอดสิบปีกำลังถูกสั่นคลอนด้วยศิษย์ผู้เมินเฉยต่อจารีตผู้นั้น แม้นางจะขีดเส้นแบ่งกับเขาไว้แล้ว แต่เมื่อถึงคราวเขาอาการกำเริบทีไร นางกลับอยากจะคอยช่วยอยู่ข้างๆ เขาเสียนี่!

กระทั่งติดร่างแหในคดีสังหารอ๋องไปพร้อมกับเขา เฮอะ เห็นทีชื่อเสียงที่นางสั่งสมมาเป็นได้ป่นปี้หมดก็ครานี้ ยามที่เขาถูกลงโทษปลดเป็นสามัญชน นางควรจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างเป็นสุขมิใช่หรือ เหตุใดจึงต้องทิ้งเขาตงซานวิ่งโร่ตามเขามา แล้วพูดว่า "พวกเราหนีตามกันไปเถิด" ด้วยเล่า!