วันอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาทผ่านพ้น วังหลวงเงียบเหงาวังเวง
ราวกับมีคลื่นใต้น้ำบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้น
ทว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ส่งผลกระทบใดต่อรองตุลาการศาลต้าหลี่
เขายังคงยืนมั่นคงดุจหินผาเช่นนั้น และเป็นผืนฟ้าที่คุ้มกันภัยให้หรูเสี่ยวนันอยู่เช่นเดิม
นางยังเคยกังวลว่าหลังเขารู้ตัวตนของตนเองแล้วจะเปลี่ยนไปหรือไม่
แต่เขากลับไม่เปลี่ยน มิหนำซ้ำยังรักใคร่นางปานจะกลืนกินมากขึ้นอีกด้วย
แม้จะมีปัญหาร้อยพันเข้ามา ความรักของเขาและนางก็ทำให้ฝ่าฟันมันไปได้
แต่แล้วก็ราวกับสวรรค์อิจฉาคนมีรัก
ส่งสายฟ้ามาฟาดลงแยกเขาและนางออกจากกัน
ระยะห่างระหว่างพวกเขาดูเหมือนจะไกลจนเขาตามนางไม่ทันไปชั่วชีวิต
หากไม่มีชิงโม่เหยียน นางคงจะอยู่ต่อไปไม่ได้
ชิงโม่เหยียน แล้วท่านเล่า ไม่มีข้าแล้ว... อยู่ต่อไปได้หรือไม่