ทุกครั้งที่คิดเช่นนี้ราวกับมีเหล็กแหลมนับพันทิ่มอยู่ภายในหัวใจของเขา ความโกรธเกลียดที่เคยมีในวัยเด็ก เมื่อเติบใหญ่แปรเปลี่ยนเป็นความเฉยชา หลังผ่านสงครามเห็นทหารกล้าต้องบาดเจ็บล้มตาย อารมณ์ของเขามิได้สั่นไหวอย่างครั้งที่ยังเป็นเด็กอีกต่อไป คล้ายกองไฟที่มอดไหม้หลงเหลือไว้เพียงเถ้าถ่านเท่านั้น ทุกวันนี้สิ่งเดียวที่เขาอยากถามกับบิดาผู้ล่วงลับก็คือ... ชีวิตของเขามีค่าเพียงแปดสิบแปดหมื่นตำลึงเงินอย่างนั้นหรือ