เรื่องเริ่มต้นที่วันฝนตกวันหนึ่งในเมืองแดร์รี่และเด็กชายตัวเล็กสวมเสื้อกันฝนสีเหลืองและรองเท้าบูทยางสีแดง เด็กน้อยวิ่งตามประกบเรือกระดาษหนังสือพิมพ์ที่พี่ชายพับให้และเคลือบพาราฟินอย่างดี มันลอยไปถึงแอ่งน้ำขัง ตรงหน้าท่อระบายน้ำ ก่อนจะหายลงไปในท่อจนได้ ในท่อนั้นไม่ได้มีเพียงเรือกระดาษและน้ำที่หมุนวน ยังมีดวงตาสีเหลืองของตัวตลกด้วย ตอนนั้นเองที่เด็กชายได้รู้ว่าไม่ใช่แค่เรือกระดาษเท่านั้นที่หายลงท่อไปได้ แต่แขนซ้ายของเขาเองก็หลุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำได้เหมือนกัน “หวัดดี จอร์จี้...นี่เพนนีไวส์เอง” ความสยดสยองที่จะยังไม่สิ้นสุดลงจนกระทั่งอีกยี่สิบแปดปีให้หลังถ้ามันจะมีวันสิ้นสุดลงน่ะนะ