ยิ่งใกล้พิธีปักปิ่น สิ่งที่หลี่ไท่ปฏิบัติต่อนางยิ่ง ‘มากเกินไป’
เป็นต้นว่า...อยากครอบครองนาง ปรารถนาในตัวนางมากขึ้น!
หากย้อนไปเมื่อไม่กี่ปีก่อน อี๋อวี้คงไม่กล้าคิดว่านางกับเขาจะมีวันเวลาดีๆ ร่วมกันเช่นนี้ได้
และคงไม่กล้าคิดด้วยว่าเขาจะทำให้ความต้องการ ‘เป็นสตรีหนึ่งเดียวของเขา’ เป็นจริง
ทว่าถึงเขากับนางมีภาพฝันที่งดงามรออยู่เบื้องหน้า
แต่อุปสรรคที่ต้องฝ่าฟันก็ยังคงมีเพิ่มพูนเช่นเดิม
แม้เรื่องความเฉลียวฉลาดในงานเลี้ยงต้อนรับจะสร้างชื่อเสียงให้อี๋อวี้
แต่จ่างซุนเสียนก็ยังจ้องทำลายชื่อเสียงนางอยู่ร่ำไป
จนถึงกับเข้ามาทำลายพิธีปักปิ่นของนางจนพังทลาย
มิหนำซ้ำจ่างซุนซีก็ยังไม่ยอมหยุดมือ
ทั้งๆ ที่รู้ว่าตนไม่มีสิทธิ์ได้เป็นสตรีของหลี่ไท่ ยังจะพยายามสร้างความร้าวฉานให้อี๋อวี้อีก
หากอยากยื่นมือขัดขวางมากนักก็ทำไปเถิด
เพราะอย่างไรก็ทำลายความรักของนางกับหลี่ไท่ไม่ได้ ไม่มีวัน!