ห้าปีก่อน "หลันซินอี้" ยอมเสี่ยงชีวิตเข้าวัง ในฐานะของพระสนมฉายผิน เพื่อลอบปลงพระชนม์ "หลงจั้นซือฮ่องเต้" ตามคำสั่งของบุรุษที่นางรัก แต่ผลสุดท้ายนอกจากจะทำงานไม่สำเร็จ นางยังพลาดพลั้งตั้งครรภ์มังกร มิคาดคิดว่าบุรุษในดวงใจกลับเห็นนางเป็น "หมากที่สิ้นประโยชน์" จนมอบยาพิษให้ หมายปิดปาก ทำลายหลักฐาน หากโชคชะตาของหลันซินอี้ยังไม่ถึงฆาตร่างที่ถูกส่งออกนอกวังกลับฟื้นจากความตายอย่างเฉียดฉิว นับแต่นั้นนางจึงเร้นกายอยู่ลำพังหวังเพียงเลี้ยงดูบุตรให้เติบใหญ่ ไม่คิดเข้าไปพัวพันกับแผนการการแก่งแย่งชิงอำนาจในวังหลวงอีกต่อไป หาได้คาดคิดว่าห้าปีให้หลังหลงจั้นซือฮ่องเต้กลับเป็นฝ่ายมาพบนางเข้าโดยบังเอิญ ทั้งยังเกิดถูกตาต้องใจแม่ม่ายลูกติด จนถึงกับยอมฝืนขนบธรรมเนียม รับตัวนางเข้าวัง โดยหารู้ไม่ว่าครั้งหนึ่งนางก็คือพระสนมที่เคยคิดสังหารตนเอง! ที่สำคัญ นางจะทำเช่นไรหากต้องกลับไปเผชิญหน้ากับบุรุษผู้เคยหลอกใช้นางอีก แต่ครั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรหลันซินอี้ก็จะทำทุกวิถีทาง... เพื่อปกป้องชีวิตของตนและบุตรชายให้รอดพ้นจากอันตรายทั้งปวง

“เปลี่ยนคำขอบใจเป็นอย่างอื่นได้หรือไม่”
“แล้วทรงต้องการสิ่งใดเพคะ” แม้จะรู้ดีแต่นางก็ยังแสร้งโง่
“ต้องการเจ้า” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยก่อนจะโน้มลงมา
จุมพิตกลีบปากของนางอย่างแผ่วเบาราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำ
“ได้หรือไม่” ริมฝีปากที่อยู่ห่างจากริมฝีปากของนางไม่มากเอ่ยถามขึ้น
“เพคะ”
กลีบปากของนางถูกริมฝีปากร้อนผ่าวบดเบียดอย่างเอาแต่ใจ
ก่อนที่เรียวลิ้นของเขาก็ผ่านแนวฟันขาวเข้าไปลิ้มรสหอมหวานจากอุ้งปากเล็ก
“เจ้ายังติดบทลงโทษจากเราจำได้หรือไม่” เสียงทุ้มพร่า
พร้อมกับฝ่ามือร้อนผ่าวข้างหนึ่งที่เลื่อนไปที่บั้นท้ายงามงอน
“ฝ่าบาท” หลันซินอี้เอ่ยเพียงแค่นั้นปากของนางก็ถูกปิดผนึกลงอีกครั้งด้วยริมฝีปากอันร้อนผ่าว