สงบได้เพราะใจยอมรับ หลายคนคิดว่าชีวิตจะมีความสุขได้ก็ต้องมีเงินมีทองมากๆ มีตำแหน่ง มีหน้าที่ มีเกียรติยศสูงๆ มีคนชื่นชมสรรเสริญ มีหน้ามีตาในสังคม แล้วก็คิดว่านี่แหละคือความสุขที่ชีวิตปรารถนา แต่ลึกๆ คนเหล่านี้ก็ไม่ได้มีความสุขที่แท้จริง เพราะว่าในส่วนลึกของจิตใจทุกคนย่อมปรารถนาความสงบ

ทำใจในวัยขาลง ถ้าหากว่าไม่รู้จักทำใจ เจอความพลัดพรากเมื่อไหร่ก็ทุกข์เมื่อนั้นยิ่งมีอายุมากขึ้นก็เจอความสูญเสีย เจอความตายของคนรู้จักมากขึ้น ขณะเดียวกันทุกอย่างก็มีแต่จะแย่ลง แต่ในเมื่อเราผ่านโลกมาเยอะแล้วควรตระหนักว่า ความพลัดพรากเป็นเรื่องธรรมดา ความสูญเสียเป็นเรื่องธรรมดา ความตระหนักเช่นนี้จะช่วยให้เราปล่อยวาง ยอมรับได้ว่าเป็นเช่นนั้นเอง อันนี้ก็เป็นการทำใจอย่างหนึ่ง คือการมองเห็นโลกตามความเป็นจริง ไม่มองสวนทางหรือขัดแย้งกับความเป็นจริงของโลกและชีวิต ทำให้ใจสุขสบาย