เพราะถูกชาวยุทธ์ที่เรียกตนเองว่าฝ่ายคุณธรรมตามสังหาร
ทำให้ ‘สือซานเหลียง’ ประมุขพรรคมารอันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ
กลายเป็นคนเสียสติที่ร่ำร้องหาแต่ของกิน
เดือดร้อนถึง ‘เฟิงชิงถิง’ ผู้มีฉายาว่า ‘หมอเทวดาตัวน้อย’
ผู้ซึ่งบังเอิญมาพบเขาเข้า ในระหว่างที่ตนเองก็กำลังหลบหนีจากการตามล่าตัว
ต้องหอบหิ้วกัน ฝ่าฟันอุปสรรคมากมายซึ่งรออยู่ข้างหน้า
หนึ่งคือคนบ้าที่รู้จักแต่เรื่องกิน
หนึ่งคือหมอเทวดาที่ถูกทางการตามจับตัว
การเดินทางครั้งนี้จึงมีแต่ความวุ่นวายโกลาหลชนิดที่ใครก็ไม่อาจคาดเดาได้...
“หมั่นโถว” เสียงนั้นทำให้เฟิงชิงถิงหันกลับไปมองก็เห็นแววตาคู่นั้นมองนางอย่างดุดัน
แล้วนางก็เห็นเขาก้มต่ำลงมาเล็กน้อย ดวงตาเขามีประกายวาบ
ตัวของนางหนาวสะท้านขึ้นมาในทันใดเมื่อรู้ว่าเขามองสิ่งใด “กินหมั่นโถว”
เฟิงชิงถิงกอดอกตนเองด้วยความหวาดกลัว นางไม่เคยหวาดกลัวมากขนาดนี้มาก่อน
ขานางเริ่มก้าวไม่ออกในขณะที่ร่างสูงใหญ่ก้าวย่างเข้ามาหานางด้วยท่าทางหิวกระหาย
“ข้าไม่มีหมั่นโถวให้ท่านจริงๆ”
“หมั่นโถว” มือใหญ่สกปรกของเขาพบเป้าหมายก็ไม่รีรอ
สอดมือหนึ่งเข้าไปในสาบเสื้อของนางคว้า ‘หมั่นโถว’ ของนางและขยำอย่างแรง
นางเจ็บจนน้ำตาเล็ด
เขาคิดจะดึงหมั่นโถวออกไปจากร่างนาง แล้วมันจะดึงออกไปได้อย่างไรเล่า!